Romy Schneider: ‘Ik gun ieder kind een fijne tijd in een mooi, gezond en betaalbaar schoolgebouw’

In de serie Leden In Beeld gaan we in gesprek met ons veelzijdige netwerk. Vandaag praten we met Romy Schneider, aangesloten bij VGME sinds 2015.

Romy Schneider is vastgoedadviseur op het gebied van kinderdagverblijven, basisscholen en kindcentra. Met ruime ervaring en een achtergrond in de architectuur fungeert zij als schakel tussen wat de gemeente wil en wat scholen of kinderdagverblijven wensen en nodig hebben in hun (nieuwe) gebouw.

Verrijkende ervaring
Ze heeft een fijne jeugd gehad en is opgegroeid als enig kind in Oost-Duitsland, waar de Berlijnse Muur viel toen zij veertien was. Haar vader was directievoerder en opzichter in de bouw. Zijn beroep fascineerde Romy als kind al, want wanneer hij ging werken, stond er na een tijd ook echt een gebouw. Daarover vertelt ze: ‘Hij maakte iets tastbaars, iets dat echt bestond. Dat vond ik spannend en mooi. Ik denk dat dat deels bepalend was voor de kant die ik later opgegaan ben. 

Mijn ouders hebben me nooit een kant opgestuurd, maar ik wist wel op jonge leeftijd dat ik later wilde studeren. Ik ben enorm leergierig en nieuwsgierig, altijd op zoek naar nieuwe informatie of wil weten hoe iets in elkaar zit. Wanneer ik begrijp hoe iets werkt, vind ik dat leuk.’ Romy studeerde architectuur in Dresden en Stockholm. ‘Die tijd in Stockholm heeft me echt verrijkt. Na mijn studie was ik op zoek naar weer zo’n ervaring en ging ik stage lopen bij een groot architectenbureau in Amsterdam. Nederland stond rond 2000 bekend om de experimentele architectuur in vergelijking met Duitsland.’ 

Het was nooit Romy’s bedoeling om in Nederland te blijven, maar haar toenmalige vriend (nu haar man) begon aan een afstudeerproject in Nederland en kreeg daarna een baan aangeboden. Romy investeerde haar stagevergoeding van het architectenbureau in Amsterdam in een Nederlandse taalcursus. Dat bleek een goede investering te zijn, want zo kon ze goed uit haar woorden komen en kreeg ze een serieuze vinger in de pap bij het architectenbureau waar ze na haar stage ook ging werken. 

‘Die tijd in Stockholm heeft me echt verrijkt’

En toen kwam de bouwcrisis…
Romy zette haar carrière voort en werkte voor diverse architectenbureaus in Nederland. Toen kwam de bouwcrisis in 2010 en gingen veel projecten opeens niet meer door en werd de bezem door het bureau gehaald waar ze werkte. ‘Ik voelde ervoor al dat het tijd was voor iets anders. Ik had tien jaar gewerkt als architect, maar wilde weer iets nieuws leren. Ik zocht antwoord op de vraag waarom sommige projecten opeens niet meer doorgingen en andere wel. Dat triggerde mij om een post hbo opleiding in vastgoed te doen. Ik deed hier cijfermatige kennis op en merkte dat tien technische tekeningen soms hetzelfde zijn als één A4tje met cijfers. Op basis van die cijfers werden beslissingen vaak heel anders genomen,’ vertelt Romy.

In die tijd was Romy ook bestuurslid van de basisschool van haar kinderen. Daar was net een nieuw gebouw opgeleverd en Romy regelde veel qua overdracht. Ze ontdekte dat een schoolbestuur vaak over zaken moet beslissen waarvan de kennis ontbreekt binnen het team. ‘Wanneer iets onbekend is, is het moeilijk om daar een beslissing over te nemen. Scholen hebben daar een goede adviseur in nodig, vond ik, en opeens had ik een eerste opdracht,’ zegt Romy. Ze startte als ZZP’er en heeft inmiddels al veel scholen en kinderdagverblijven van advies voorzien. ‘Ik voel me in mijn vak als een vis in het water, want ik kan het schoolbestuur aan de hand nemen, helpen en begeleiden. Zo sla ik een brug tussen het technische verhaal en wat de gebruiker eigenlijk wil,’ aldus Romy.

‘Beroepsdeformatie: ik wees de tandarts op een gesloten ventilatierooster in de wachtkamer’

Alert blijven
Wat Romy ziet, is dat bij de ontwikkeling van scholen of kinderdagverblijven de inspanning vanuit de gebruiker wordt onderschat: ‘In het begin van het proces wordt er door een organisatie aangegeven wat de wensen zijn, maar zo’n proces van nieuwbouw of renovatie duurt vaak vele jaren, maakt bezuinigingsrondes en meerdere mensen mee. Dit maakt dat je constant alert moet blijven om ervoor te zorgen dat er niet wordt afgeweken van de originele speerpunten,’ zegt Romy. 

Scholen vallen onder maatschappelijk vastgoed, wat inhoudt dat zowel de gemeente als de school invloed heeft. Romy weet uit ervaring hoe belangrijk het is om de belangen van beide partijen in een nieuwbouwplan te integreren en te bewaken. ‘De gemeente is verantwoordelijk voor de financiering van het nieuwe schoolgebouw en de school is verantwoordelijk voor het onderhoud tijdens de komende periode van gemiddeld 50 jaar. Degene die het gebruikt is dus niet de investeerder en wanneer je teveel bezuinigt op de investering in het begin, kost het later meer in onderhoud. Op deze manier bezig zijn met vastgoed vraagt om een heel andere blik op de zaak dan een ontwikkelaar die een reeks huizen ontwikkelt en verkoopt,’ zo zegt ze. Voor Romy is de balans vinden heel belangrijk. Zo kunnen we een gebouw maken dat past binnen het budget, maar waarbij rekening gehouden is met de gebruiker en de kosten van onderhoud op de lange termijn. 

‘De gemeente is verantwoordelijk voor de financiering en de school voor het onderhoud’

Liefde voor het vak
Wanneer je je werk met liefde doet, kan beroepsdeformatie er soms insluipen: ‘Ik was tijdens de laatste coronagolf met mijn zoon bij de tandarts en merkte op dat het ventilatierooster in de wachtkamer gesloten was. Ik wijs de tandarts daar dan op, dus ja, je zou kunnen zeggen dat ik wel een beetje een workaholic ben,’ zegt Romy. Die liefde voor het werk, komt ook voort uit de liefde voor kinderen.

Volgens Romy is de tijd die ze doorbrengen op het kinderdagverblijf en school de basis voor het verdere leven. Om kinderen en leerkrachten goed te laten functioneren binnen een gebouw, spelen diverse factoren een rol. Zo valt te denken aan een goed klimaat in de school, een aangename temperatuur die past bij het seizoen, een fijne lichtinval, goede akoestiek en ruimtelijke kwaliteit. Volgens Romy is het belangrijk waarde te hechten aan het gebouw waarin je elke dag leert of werkt en hoort dat gebouw niet alleen het sluitstuk te zijn van een begroting. ‘Ik gun ieder kind een schooltijd in een mooi, gezond en betaalbaar gebouw. Het moet een prettige omgeving zijn, waarin kinderen en leerkrachten zich goed voelen,’ vat Romy samen.

Reageer op dit interview, mail Romy op info@romyschneider.nl.

Romy Schneider (47) woont in Voorschoten. In haar vrije tijd houdt ze van koken (liefst geïnspireerd op eerder gemaakte reizen) en wandelt ze graag in de natuur.

Carrière

Studie

Auteur: Conny Troost
Fotografie: Marielle van Opbergen 

© VGME, april 2023